دیشب، داشتم مقالهای از دنیل دنت میخواندم با عنوان "هفت ابزار دنت برای تفکر".
عنوان شماره اول این بود:
نمیدانم، شاید این حرفی قدیمی است، شاید کلیشه است، اما دنت درست میگوید. بیانش هم البته، دلنشینتر از دیگر بیانات است (دست کم برای من).
همین، میخواستم بگویم در برابر اشتباهاتمان مقاومت نکنیم، نشود وقتی فهمیدیم کار اشتباهی انجام دادهایم، به جای ترک کردنش، برش ایستادگی کنیم، یا به جای درس گرفتن از آن، فراموشش کنیم.
عنوان شماره اول این بود:
۱.از اشتباهاتتان، درس بگیرید.در ادامه، دنت توضیح داده بود که مردم، حاضر نیستند اشتباهاتشان را قبول کنند. و عقیده داشت این چیز بدیست، چرا که به ما اجازه پیشرفت نمیدهد. وی مثال زده بود که دانشمندان، اشتباهاتشان را اعلام عمومی میکنند، تا دیگران آن اشتباه را تکرار نکنند، تا درس بگیرند؛ ما هم باید اشتباهاتمان را قبول کنیم، آنها را پنهان نکنیم و از آنها درس بگیریم و اگر میتوانیم به دیگران هم درس بدهیم.
نمیدانم، شاید این حرفی قدیمی است، شاید کلیشه است، اما دنت درست میگوید. بیانش هم البته، دلنشینتر از دیگر بیانات است (دست کم برای من).
همین، میخواستم بگویم در برابر اشتباهاتمان مقاومت نکنیم، نشود وقتی فهمیدیم کار اشتباهی انجام دادهایم، به جای ترک کردنش، برش ایستادگی کنیم، یا به جای درس گرفتن از آن، فراموشش کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر