هرچه از زندگیم گذشت، هرچه خواندم و فهمیدم که نمیفهمم و دانستم که نمیدانم، حالم بدتر شد. بد و بد و بدتر. جلوتر که رفتم اما، دنیای جدیدی یافتم، کمی به تنهایی، کمی با کمک دو سه نفر.دنیای جدید، در خودم فرویم برد. در دنیای سیاه وسفید، دنیای پر از رنگ و چیزهایی که بیرون از این دنیا، هیچکس نخواهد دیدشان فرو رفتم. از بیرون، میگویند خمیدهای و اخمو و بداخلاق. هرگاه از دنیای درونم به بیرون میآیم، خود نیز همین احساس کثیف و منزجر کننده را دارم. پر از خشونت. در دنیای دیگر اما، خوشحالم و زنده و سرحال گویا. نه آنطور که وصفش کنند برای شما، بزرگانتان. به شیوهی خویش، در اندوه خویش، در تفکر خویش و در تلاش برای فهمیدن خویش زنده و سرحالم. نمیدانم، گاه احساس میکنم که در لجنزاری فرو رفتهام، گاه گویا در عدن به سر میبرم. تفاوتی ندارد، تکیده برروی تخت تکیه به دیوار سست پشتسر داده باشم، یا با کیفی بر دوش، در خیابانهای شهر به مقصدی، معلوم یا نامعلوم، پرسه بزنم؛ این دنیای خود ساخته هرگاه بخواهد و بخواهم، خود را نشان میدهد و دروازههایش را به روی من باز میکند. من با کمال میل وارد میشوم و به صورت همزمان، شروع به پرسه زدن در کوچهپسکوچههای دنیایم میکنم. شاید در دنیای موازی خودم، دوستی را ببینم، یا غریبهای مشتاق به صحبت کردن را و وقتم را صرف صحبت با وی کنم. در این بین، بی آنکه خود بفهمم، تمامی واژهها در دنیای به اصطلاح حقیقی هم، از روی زبانم سر میخورد و به بیرون پرتاب میشود و اینجاست که نگاه دیگران را معطوف به خود مییابم، نگاههایی گاه با ترس، گاه با پوزخند و گاه با چشمانی که از فرط شگفتی، از حدقه بیرون زدهاند. در دنیای موازی خودم، ممکن است بخندم، چون حرف خندهداری شنیدهام یا صحنهای خندهدار دیدهام و این خندهها، به دنیای حقیقی درز میکند و باز نگاهها معطوف من میشوند. من حتی در دنیای موازی خودم، هرگاه به آغوشی نیاز داشته باشم، کسی را پیدا میکنم تا در آغوشش باشم؛ شاید حتی سرم را بر دوشش بگذارم و گریه کنم، همچون یک کودک. هرچند این آغوش موازی، آغوشی نیست که احساس آغوش حقیقی را داشته باشد، اما میارزد.
زندگی در دنیای موازی خودم، میارزد به زندگی در دنیایی حقیقی که افرادش تو را نمیفهمند. هرچند خوشیش، آمیخته به حزن و اندوه است، اما لذیذ است.
زندگی در دنیای موازی خودم، میارزد به زندگی در دنیایی حقیقی که افرادش تو را نمیفهمند. هرچند خوشیش، آمیخته به حزن و اندوه است، اما لذیذ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر